Podniebna cytadela Naxxramas – jedno z najsłynniejszych i najlepiej rozpoznawalnych rajdowych podziemi w całej historii World of Warcraft – już wkrótce zagości w Hearthstone wraz z premierą przygody Klątwa Naxxramas. Dziś pragniemy przybliżyć dzieje owego mrożącego krew w żyłach miejsca tym z was, do których uszu nie doszła jeszcze zła sława Naxxramas oraz nieumarłych potworności czyhających w trzewiach nekropolii.
Kel’Thuzad – żądza potęgi i władzy
Wysoko ponad targanymi lodowatym wichrem połaciami Smoczych Pustkowi, pośród nękanego przez nieumarłych kontynentu Północnej Grani, unosi się majestatycznie w przestworzach starożytna nerubiańska nekropolia Naxxramas, rzucając czarny, złowrogi cień na rozciągającą się poniżej jałową tundrę. Naxxramas – zabezpieczone dzięki swemu niezwykle dogodnemu położeniu przed większością możliwych zagrożeń – jest bazą wypadową, z której Plaga Nieumarłych jest w stanie w dosłownie kilka chwil wyprowadzić niespodziewany atak na krainy żyjących, aby powiększyć obszar wpływów swego nieśmiertelnego władcy.
Nekropolię uczynił swą siedzibą arcylicz Kel’Thuzad. Stamtąd koordynuje on działaniami bezmyślnych ze swej natury oddziałów Plagi, czyniąc z nich bezgranicznie oddane ramię zbrojne Króla Licza. Kel’Thuzad był za życia człowiekiem, potężnym magiem Kirin Toru, który współpracował blisko z ówczesnym przywódcą tej organizacji – arcymagiem Antonidasem. Zrzeszający tysiące adeptów sztuki tajemnej Kirin Tor był w posiadaniu rozlicznych sekretów oraz dysponował prawdziwą skarbnicą wszelkiej wiedzy, a Kel’Thuzad spędzał każdą wolną chwilę na lekturze zakazanych ksiąg i zgłębianiu najmroczniejszych tajemnic życia i śmierci – w tym przeklętej nekromancji. Z każdą przewróconą, pożółkłą stronicą stawał się coraz większym samotnikiem, odrzuconym przez grono magów Dalaranu.
Król Licz chciał nagiąć do swej woli najpotężniejsze i najbardziej ambitne jednostki z całego Azeroth – wysyłał więc mentalny przekaz do tych wszystkich, których – jak sądził – łatwo będzie omotać obietnicami władzy i potęgi. Kel'Thuzad jako pierwszy odpowiedział na to wezwanie. Dostrzegł moc, dzięki której Król Licz kontroluje hordy nieumarłych, i zapragnął takiej władzy dla siebie. Zaoferował więc Królowi Liczowi swoje usługi jako mag, którym nieumarły monarcha mógł rozporządzać wedle swej woli. Po długiej, usianej przeszkodami wędrówce Kel’Thuzad stanął w końcu w samym sercu mroźnych pustkowi Północnej Grani, u stóp lodowego tronu, oko w oko ze swym nowym władcą, i poprzysiągł mu dozgonną wierność. Oprócz owej przysięgi złożył na jego ręce coś jeszcze – własną duszę.
„Jako mój przyboczny zyskasz wiedzę i moc magiczną, które przewyższać będą twoje najśmielsze nawet marzenia. Lecz w zamian żądam od ciebie – żywego czy umarłego – wiernej służby aż po kres czasów. Jeśli mnie zdradzisz, uczynię cię podobnym do jednego z moich bezmyślnych sług. Już na zawsze jesteś w mej mocy”.
Słowa Króla Licza to nie tylko groźba, ale i obietnica. Kel’Thuzad miał się stać jego zaufanym przybocznym, narzędziem jego nieśmiertelnej woli, lecz w zamian miał otrzymać potęgę, o której nawet mu się nie śniło. Kel’Thuzad przystał na te warunki, choć – prawdę mówiąc – nie miał już wielkiego wyboru w tej kwestii.
W trzewiach nekropolii
Licz Kel’Thuzad uczynił z Naxxramas bazę wypadową Plagi Nieumarłych i podzielił cytadelę na cztery wyspecjalizowane rewiry, w których szkolone są oddziały Króla Licza:
Rewir Arachnidów
Rewir Arachnidów to miejsce, gdzie przebywają nieumarli nerubianie – przedstawiciele starożytnej rasy inteligentnych pajęczaków. Nerubianie – istoty stroniące od obcych i nie szukające kontaktu ze światem zewnętrznym – walczyli dzielnie z Plagą Nieumarłych, lecz ożywieńcy zwyciężyli w końcu dzięki przytłaczającej przewadze liczebnej. Żywi przedstawiciele owej prastarej rasy byli całkowicie odporni na zarazę przemieniającą istoty rozumne w nieumarłych, lecz ci spośród nich, którzy polegli w boju, mogli już bez przeszkód zostać wskrzeszeni do wiecznej służby Królowi Liczowi.
Pośród sług przywróconych do wiekuistej niewoli był władca krypty Anub’Rekhan, który za życia należał do najpotężniejszych możnowładców rasy nerubian. Strzeże wrót do Rewiru Arachnidów, gdzie czai się w mroku...
...Wielka Wdowa Ferlina, niegdyś wysoka kapłanka Kultu Potępionych Kel’Thuzada. Po śmierci stała się hodowcą i opiekunką nieprzeliczonych, zdałoby się, rzeszy pajęczaków, które lęgną się głęboko w trzewiach cytadeli. Jest prawdziwą mistrzynią, gdy w grę wchodzą wszelkiej maści trucizny, i doskonale wie, jak zadać swoim ofiarom niewyobrażalne cierpienia. Trucizny, które przyrządza Wielka Wdowa, pochodzą z pajęczników wydawanych na świat przez...
...Maexxnę – olbrzymią pajęczycę porwaną ze skutej lodem głuszy Północnej Grani. Pożywia się ona ciałami głupców, którzy mieli czelność zapuścić się do wnętrza nekropolii i powija niezliczone pająki, które Kel’Thuzad wykorzystuje do własnych, niegodziwych celów.
Rewir Zarazy
W Rewirze Zarazy wprost roi się od nieumarłych potworności powołanych do życia po śmierci mrocznymi mocami. To tutaj produkuje się i ulepsza tę niezwykle niebezpieczną chorobę, która nie tylko w niezwykle szybkim tempie zabija istoty rozumne, ale również zmienia je w monstra zasilające szeregi armii Kel’Thuzada.
Nicz Siewca Zarazy był niegdyś cieszącym się sporym poważaniem magiem z Dalaranu, który – podobnie jak Kel’Thuzad – odpowiedział na zew Króla Licza. Wiedziony żądzą władzy, zgodził się on służyć sprawie Plagi Nieumarłych, oferując jej swoje usługi jako nekromanta i twórca klątw. Nicz dostrzegł w końcu, że trzecia wojna pochłania setki tysięcy niewinnych ofiar, i zaczął wątpić w słuszność swej decyzji, by przystać do Kel’Thuzada. Ten jednak błyskawicznie położył kres moralnym rozterkom Nicza, zamrażając serce w jego piersi.
Heigan Nieczysty był pomysłodawcą i twórcą magicznych kotłów, dzięki którym zaraza tworząca żywe trupy tak szybko rozprzestrzeniła się na terytorium Lordaeronu. Dzięki kunsztowi Heigana spaczeni zostali nie tylko ludzie, ale również zwierzęta i rośliny. Cała – zdziczała obecnie – kraina otaczająca miasto stołeczne Lordaeronu zwie się dziś „Plagowiskami” – i jest to w dużej mierze zasługa Heigana.
Ohydziarz – spaczony stwór z moczarów – jest doskonałym przykładem wpływu zarazy na lokalną florę i faunę. Wykorzystując opacznie naturalną zdolność roślin do regeneracji, Ohydziarz może wezwać na pomoc śmiercionośne zarodniki, które błyskawicznie rozprzestrzeniają moc rozkładu i uniemożliwiają właściwe działanie leczniczej magii, obracając ją przeciwko uzdrowicielowi.
Rewir Zbrojnych
Wielu ludzi oraz ich wiernych wierzchowców służących niegdyś w armii Lordaeronu stało się po śmierci oddanymi sługami Króla Licza. Można ich znaleźć w Rewirze Zbrojnych w Naxxramas. Tutaj – w służbie Kel'Thuzada i Króla Licza – doskonalą swoje umiejętności bojowe tak, aby daleko wykraczały one poza wszystko, do czego mogliby być zdolni za życia. Dowódcy, instruktorzy i koordynatorzy wojskowi – wszyscy wykorzystują swe umiejętności ku większej chwale i potędze Plagi, czyniąc z tej bezmyślnej z natury hordy śmiercionośną machinę wojenną. Wielu rycerzy śmierci rozpoczyna swoje szkolenie właśnie tutaj – w Rewirze Zbrojnych – pod czujnym okiem potężnych dowódców.
Instruktor Razuwiusz szkoli wszystkich rycerzy śmierci – najgroźniejszych, fanatycznie oddanych stronników Króla Licza. Jego zabójcze ciosy nigdy nie chybiają celu. Krążą pogłoski, że jedynie szkoleni przez niego wojownicy są w stanie wytrzymać choć jedno draśnięcie jego złowrogiego, runicznego ostrza.
Gotyk Żniwiarz – mistrz nekromancji – uczy młodych rycerzy śmierci, jak wezwać do swego boku nieumarłe sługi. Nawet najbardziej początkujący wojownicy z hufca Króla Licza potrafią wskrzesić z martwych pogrzebane zwłoki dzięki sztuce przekazanej im przez Gotyka. Duchy, zjawy, ghule, szkielety – żaden umarły nie umknie mrocznym mackom wielkiego nekromanty.
Straż przyboczna Kel’Thuzada to Czterej Jeźdźcy, z których każdy dysponuje śmiercionośnymi mocami: Lady Blaumeux jest prawdziwą władczynią cienia, zdolną do wysysania energii życiowej z każdej napotkanej istoty; Tan Korth'azz kontroluje niszczącą moc żywiołu ognia – potrafi nawet wywołać płonący deszcz meteorów; Sir Zelog był niegdyś paladynem i dysponował mocą tak wielką, że nawet po śmierci może władać potęgą Światłości; Baron Zerwikrusz – niegdyś towarzysz Kel’Thuzada – nawet po śmierci nie odstępuje swego dawnego kompana, dzierżąc niszczycielskie moce i dosiadając szkieletowego Rumaka Śmierci.
Rewir Konstruktów
Rewir Konstruktów mieści w sobie przeróżne koszmarne obrzydliwości, zszyte z niegdyś żywych ludzi. Przez to skrzydło Naxxramas stale przepływa strumień toksycznego szlamu. Choć nie stanowi on zagrożenia dla nieumarłych konstruktów, które przemierzają wnętrze labiryntu, lepki muł jest zabójczy dla tych, którzy wciąż mogą pochwalić się tym, że oddychają i mają tętno.
Łacior jest jednym z najpotężniejszych plugastw Kel’Thuzada. Jego siła i zwinność zaskakują wszystkich, którym przychodzi zmierzyć się z nim w walce. Łacior nie jest typowym, otępiałym i powolnym nieumarłym – wykorzystuje on swoją niesamowitą siłę, by poradzić sobie z każdym niepozornym człowieczkiem, który stanie mu na drodze. On po prostu chce się z wami pobawić!
Grobulus czai się głębiej w Rewirze Konstruktów. Jego zwaliste cielsko przepełnia ta sama trująca maź, która przepływa przez Naxxramas. Grobulus jest pierwszym udanym trupim golemem, stworzonym jako zaczątek potężnej armii zdolnej do szybkiego rozprzestrzeniania zarazy nieumarłych. Jedna z kończyn Grobulusa została zastąpiona gigantyczną strzykawką, którą wykorzystuje, by wstrzykiwać swoim ofiarom zakażony śluz.
Plugawy ogar zarazy Glut posłusznie waruje w Naxxramas, oczekując na rozkazy od swego pana. Żaden psi przysmak nie zaspokoi nienasyconego apetytu Gluta. Powiadają, że może on każdego dnia pochłonąć całą armię nieumarłych, których wykorzystuje również do tego, by zastąpić odpadające fragmenty swojego gnijącego truchła.
Ostatnim monstrum, które czai się w mrokach Rewiru Konstruktów, jest Thadius. Został on stworzony ze zszytych ze sobą zwłok niewiniątek. To gigantyczne plugastwo zamknięte jest w jednym z laboratoriów, gdzie przeprowadza się eksperymenty. Strzegą go dwie nieumarłe szkarady: Stalag i Feugen. W laboratorium szaleją potężne wyładowania elektryczne, dostarczające dodatkowej mocy Thadiusowi i jego stronnikom.
Legowisko Żmija Mrozu
U szczytu wielkiego zigguratu Naxxramas czeka na śmiałków sam Kel’Thuzad, chroniony przez szkieletowego żmija mrozu Szafirona.
Szafiron był dawniej członkiem niebieskiego smoczego rodu, któremu przewodził Malygos. Zgładzony przez księcia Arthasa Menethila, został wskrzeszony, by po wieczność strzec Kel’Thuzada. Jak większość niebieskich smoków, Szafiron dysponował za życia potężną mocą magiczną, którą wzmocnił jeszcze fakt, że sam Król Licz osobiście wskrzesił go z martwych, by mógł służyć Pladze. Mroźne podmuchy i lodowe iglice słuchają rozkazów Szafirona, który nie cofnie się przed niczym, by ochronić swego pana.
Sierściuch to prawdziwa szara eminencja, pociągająca za sznurki w cieniu nekropolii! No cóż, być może jest to jednak najzwyklejszy w świecie kot, ale stanowi on ostatnie ogniwo łączące Kel’Thuzada ze światem żywych. Miau!
Czy jesteście gotowi stawić czoło okropnościom czającym się w mroku Naxxramas i stoczyć epickie karciane pojedynki z przerażającymi weteranami Plagi oraz ich nieumarłymi sługami? Ożywieńcy czekają na was w nowej przygodzie Klątwa Naxxramas w grze Hearthstone! Premiera już wkrótce!